Door Gert Bosker
Dat het lastig is op papier van mindere spelers te winnen bleek in de tweede ronde van het individueel bekertoernooi voor clubbekerwinnaars.
In de eerste ronde wisten alle hoger geplaatste spelers hun partij nog te winnen her en der zelfs spelenderwijs. In de tweede ronde waren de verschillen kleiner
en was het ploeteren voor de favorieten. De spelers met de lagere rating kwamen allen door.
Sneu voor Zainal (1354) de eerste favoriet, die prijzenswaardig elk jaar meedoet en de ratinglijst van de deelnemers aanvoert. Hij had de ondankbare taak alle wedstrijden weer te moet winnen. Op het aalgladde spel van Siep Buurke (1230) kreeg hij weinig vat. Siep manoeuvreerde zich moeiteloos naar remise. Exit Zainal.
Ook huidig bekerkampioen Maarten Wichgers (1203) had het tegen ondergetekende (het ratingverschil bedroeg slechts 1 punt in mijn voordeel) lastig. Al moet ik na raadpleging van Truus mijn woorden weer snel terugnemen. Er bleek, zoals zo vaak, weinig aan de hand. Emoties vertroebelen snel het beeld. De meter sloeg na 20…20-24? 24. 33-28 en 25.36-31 wel even verdacht in dieprood uit. In een spannende opsluitingspartij waar Maarten niet gewenst in terechtkwam en waarbij beide spelers op winst speelden moest de zwartspeler op de 25e zet een belangrijke beslissing nemen. 25…18-23 een terechte keuze van Maarten. De decorwisseling met een sterk opgedrongen centrumschijf bleek volgens Truus prima speelbaar. Zelfs het nalaten van 34…11-17 was niet nodig; de combinatie stelt weinig voor. En ook de doorbraak na het ongelukkige 36…10-14 hoeft niet tot verlies te leiden. Zowel 40…16-21 41.31-27? (beter 31-26) 41…21×32 42.10-4 11-17! Als het gespeelde 40…18-22 41. 10-4? 24-29! 42.4×27 16-21 43.27×16 en 7-12 leiden spoedig tot remise. Na 41…22-28 won wit door een zeer ongelukkige opstelling van de zwarte schijven uiteindelijk door overmacht. Maar ja, remise was al niet meer voldoende. Een wreed spel het Knock out systeem!
Alexander Slot zorgde voor een sensatie door de doorgaans sterke en oerdegelijke Henk Kalk (1272 ) te verslaan. Daar leek het aanvankelijk niet naar uit; een geisoleerde schijf op 24 leek al spoedig het loodje te gaan leggen. Toen Alexander doodleuk na 38.31-27! dit \’kwetsbaar\’ schijfje maar in de aanbieding deed, bleek het plotseling vergiftigd. Het werd voor Henk een lelijke sta-in-de- weg. Er restte Henk niets anders dan direct opgeven. Aangezien alle witspelers in de underdogpositie zaten en ook nog niet toevallig aan dezelfde kant, kweekte dat bij mij al gauw saamhorigheidsgevoel. Het wij tegen gulliegevoel .Ik had na de isolatie van schijf 24 in het vroege middenspel met mijn \’teamgenoot\’ Alexander van doen. Nog niet wetende dat ik mogelijk Alexander\’s volgende slachtoffer zal worden. Tja, de charme van de beker he. Of niet?
Tot slot, Leo Peters (1041) en Hans van der Laan (1103) Op de 47e zet koos Leo begrijpelijk voor 34-30? Op de volgende zet 20-25 48…25×14? 48…15×24 is kansrijker. 47.26-21 het alternatief, wordt na 47…27-31 48.43-39 16×27 49.35-30 24×35 50.29-24 etc. gemakkelijk remise. Ook de door Leo aangegeven 49.33-28 wordt eenvoudig remise. Het werd nog even spannend.52…13-18? Na het insnoerende 52…14-20 krijgt Hans nog kansen. De partij kabelde na de twee om twee terugruil rustig naar remise. Leo door naar de halve finale.
Halve Finale 24 april:
Siep Buurke 1230 (Hijken DTC) – Leo Peter 1041 (Oosterveen)
Gert Bosker 1202 (HDC) – Alexander Slot 1055 (HDC)